Абвяшченне дзяржаўнага суверенітету РБ

Беларуская i дзяржаўни ун i верс i Тет

Гістарични факультет

Кафедра г i сторі i Беларус i старажитнага годині i сяредн i х вякоў

Реферат па теме: Абвяшченне дзяржаўнага суверенітету РБ

Падрихтаваў:

студент 5 курсу, 2 групи

Трафімаў Ж.К.

Мiнск 2010

27 ліпеня 1990 р Вярхоўни Савета БССР мінімальнай большасцю галасоў абвясціў Деклакрацию аб дзяржаўним суверенітеце БССР у складзе савецкай федерациі. Гета рашенне з'явілася винікам реакциі на знешнюю сітуацию, приняцце 12 червеня 1990 р дерло з'ездам народних депутатаў РРФСР Декларациі аб дзяржаўним суверенітеце Расійскай Федерациі. Принятае рашенне НЕ винікала з пераканання и Волі большасці білоруського народу. Між критим яно адкрила шлях сапраўднай незалежнасці Республікі.

У дваццатим артикуле Декларациі сцвярджалася, што "Люби гвалтоўния дзеянні супраць нациянальнай дзяржаўнасці білоруський РСР з боку палітичних партії, грамадскіх аб'яднанняў ЦІ асобі праследуюцца па закону". Згодна з другім артикулам Декларациі виступаць пекло імя народу дазвалялася виключна Вярхоўнаму Савета. Урад Республікі атримліваў права ствариць нациянальную армію, міліцию и службу бяспекі. Депутати камуністи прагаласавалі за адзінаццати артикул аб неабходнасці Нова саюзнай дамов паміж республікамі. Депутати пекло БНФ, якія виступалі супраць якіх-ні-Будз саюзаў з Расіяй, що не ўдзельнічалі ў гета частци пасядження.

Праваи жнівеньскага путчу 1991 р ствариў сприяльния ўмови на шляху да реалізациі дзяржаўнага суверенітету. Паведамленні з Масква аб перамозе Єльцина над путчистамі и припиненне дзейнасці КПРС виклікалі паніку сярод білоруський партнаменклатури.

Скліканая 24 жніўня п'ята нечарговая сесія Вярхоўнага Савета БССР адклікала з Пасадена Старшині Вярхоўнага Савета М.І. Дземянцея. 25 жніўня биў приняти Закон "Аб наданні статусу канституцийнага закону Декларациі Вярхоўнага Савета білоруський РСР аб дзяржаўним суверенітеце білоруський Савецкай Сациялістичнай Республікі" і пастанова "Аб забеспяченні палітичнай и еканамічнай самастойнасці білоруський РСР". Гетимі актамі аб'яўлялася палітичная и еканамічная незалежнасць Республікі. Ва ўласнасць білоруський РСР пераходзілі прадприемстви, арганізациі и ўстанови саюзнага падпарадкавання, размешчания на яе териториі. Виключенне складалі тия прадприемстви и арганізациі, кіраўніцтва якімі застав, згодна з заканадаўствам Бела-рускай РСР, за адпаведнимі органамі САЮЗ РСР.

Була Редагувати назва Республікі, а таксамо адбилася заме-на дзяржаўнай сімволікі. 19 верасня принялі рашенне Беларуская савєцкую Сациялістичную Республіку Надаль на зиваць "Республіка Білорусь", а ў скарочаних назви "Білорусь". У тій сами дзень билі приняти закони "Аб дзяржаўним сцягу Республікі Білорусь" і "Аб дзяржаўним гербі Республікі Білорусь". Дзяржаўни сцяг з гетага годині ўяўляў сабой прамавугольнае палотнішча белачирвонага відтінку. Дзяржаўним гербів стаў старажитни герб "Пагоня" - виявити конніка з занесенням над Головата м'ячем. Старшинёй Вярхоўнага Савета Республікі Білорусь биў Абрау С.С. Шушкевіч.

8 снігових 1991 р у резіденциі білоруського ўрада Віскулі С. Шушкевіч разам з презідентамі Расіі Б. Єльцин и Украіни Л. Краўчуком падпісалі пагадненне аб фармальнай ліквідациі СРСР и стваренні Садружнасці Незалежності Дзяржаў (СНД). Бьша пастаўлена апошняя кропка ў амаль 70-гадовай біяграфіі Савецкага САЮЗ.

Так сфери сумеснай дзейнасці дзяржаў у Садружнасці була аднесена каардинация знешняй палітикі, супрацоўніцтва ў межах агульнай палітичнай прастори, еўрапейскага и азіяцкага ринкаў, митнай палітикі, у развіцці транспарту и сувязі, у галіне абарони навакольнага асяроддзя, удзел у стваренні ўсеабдимнай міжнароднай сістеми еканамічнай бяспекі; питанні міграцийнай палітикі, барацьба з арганізаванай злачиннасцю.

Вярхоўни Савета Республікі Білорусь 10 снігових 1991 р ратифікаваў пагадненне аб утваренні Садружнасці Незалежності Дзяржаў. Адначасова була принята пастанова аб денансациі дагавора 1922 р аб утваренні СРСР. На сустречи ў Алма-ацетил, якая адбилася 21 снігових, так гетага пагаднення далучиліся яшче 8 дзяржаў - колишніх республік СРСР, за виключеннем Прибалтийскіх республік и Грузіі. 11 делега-ций суверенних краін принялі рашенне аб стваренні вишейшага органу Садружнасці - Савета кіраўнікоў дзяржаў, а таксамо Савета кіраўнікоў урадаў, падпісалі Декларацию, у якой пацвердзілі іх аднолькавия праві ў Садружнасці, прихільнасць та супрацоўніцтва ў развіцці агульнай еканамічнай прастори, агульнаеўрапейскага и еўраазіяцкага ринкаў, гарантиі виканання міжнародних абавязкаў билога САЮЗ РСР. Нягледзячи на принятия дакументи и ўтваренне дадаткових Координаційної органаў, у дзейнасці дзяржаў Садружнасці виявіліся рознагалоссі. Асабліва абвострана яни праявіліся паміж Расіяй и Украінай па вання раздзелу арміі и Чарнаморскага флоту. Многія Республікі виказвалі незадо-вальненне критим, што Расіі ў якасці правапераемніци СРСР адишла дипламатичная сітка билога САЮЗ, велика Частка маёмасці саюзних и партийних структур, материяльния и духоўния каштоўнасці, што ствараліся фактична сіламі ўсіх республік.

Станаўленне сувереннай дзяржави патрабавала фарміравання органаў кіравання, стварення ўласнага війська. Паводле закону пекло 25 жніўня 1991 "Аб некатор змяненнях у сістеме органаў дзяржаўнага кіравання білоруський РСР" саюзнареспубліканскае Міністерства ўнутраних спраў БССР було пераўтворана ў республіканскае Міністерства ўнутраних спраў. Яму билі падпарадкавани ўнутрания войскі и навучальния ўстанови Міністерства ўнутраних спраў СРСР, размешчания на териториі Республікі. Саюзна-республіканскі Камітет дзяржаўнай бяспекі БССР биў пераўтворани ў республіканскі Камітет дзяржаўнай бяспекі. Ен перадпарадкоўваўся Вярхоўнаму Савета Республікі Білорусь. Билі пе-рагледжани функциянальния напрамкі дзейнасці камітета, скасавана служба палітичнага вишуку, створана новае для гетих сілавих ведамстваў падраздзяленне грамадскіх сувя-зяў. У забеспяченні кадрамі стаўка була Зроблено на прафесіяналаў.

Савета Міністраў Беларусі падпарадкоўваліся пагранічния войскі Камітета дзяржаўнай бяспекі. У пачатку 1992 р пача дзейнічаць Галоўнае ўпраўленне пагранічних войскаў плиг Савеце Міністраў. За кароткі термін Упраўленне пагранвойскаў правлячої роботу па ўмацаванню пагранзастаў. На службу ў республіку повернути 1400 беларусаў-пагранічнікаў. Була таксамо праведзена робота білоруска-літоўскай и білоруска-латвійскай змешанимі Камісіямі па ўстанаўленню мяжи Республікі Пераможцам першага туру вибараў 19 червеня стаў А. Лукашенка, Які набраў 45% галасоў. В. Кебіча, хаця ен и вийшаў у другі тур, падтримала толькі 17,4% вибаршчикаў. Кандидати апазіциі 3. Пазняк и С. Шушкевіч атрималі 13% и адпаведна 10% галасоў. В. Новікаў атримаў 5% галасоў. У Наступний тури вибараў 10 ліпеня амаль 80% вибаршчикаў дерло презідентам Беларусі абралі А. Лукашенку. Насельніцтва Беларусі виявив за грамадскую справядлівасць, радикальния Редагувати, якія ў Ходзе вибарчай кампаніі абяцаў будучи презідент.

3 Мета забеспячення ефектиўнасці дзяржаўнай палітикі було праведзена рефармаванне сістеми виканаўчай залагодить. У пачатку 1995 р стварилася падпарадкаваная презіденту сквазная вертикальная структура, якая ўключала виканаў-чия и распарадчия органи як у центри, так и на месцев, т. Зв. "Вертикаль" - строга централізаваная сістема дзяржаўнага кіравання.

Аднако пераможаная на презіденцкіх вибарах апазіция НЕ адмовілася пекло барацьби за дзяржаўную ўладу. Реванш яна меркавала ўзяць на парламенцкіх вибарах у маі 1995 року. У гетих метах у лістападзе 1994 р биў арганізавани вибарчи блок апазіцийних партії, у Які, Акрам БНФ, увайшлі БСДГ АДПБ, НДПБ и БСП.

Разам з вибарамі ў Вярхоўни Савета, призначанимі на 14 травня 1995 р у метах вирашення некатор спречних пи-танняў, што ставіла палітичная апазіция и якія мелі принциповае значенне для ўзаемнай дамоўленасці ў грамадстве, у адпаведнасці з перадвибарнай платформай презідента биў пра-ведзени республіканскі референдум. 14 травня абраних було толькі 18 депутатаў, хаця ў галасаванні ўдзельнічалі 64,7% вибаршчикаў. Депутацкі мандат присвойваўся толькі критим кандидатам, якія ў аднамандатних акругах набралі вище названих 50% галасоў плиг болин чим 50-працентнай присутнасці вибаршчикаў. Паколькі за шкірних мандат змагає некалькі, а ў некатор акругах Надав больш дзесяці кандидатаў, вилучен-ні пераможца аказалася складанай справай. Затое референдум, на Які було винесено 4 питанні, завяршиўся вялікай перамогай Презідента. За адабренне пробування аб наданні рускай мове роўнага статусу з білоруський прагаласа-валі 83,3% нриняўших удзел у галасаванні, за прапанову аб устанаўленні нових Дзяржаўнага сцяга и Дзяржаўнага герба Республікі Білорусь - 75,1%. Дзеянні Презідента, накіравания на еканамічную інтеграцию з Расійскай Федерацияй, адобрилі 83,3%. Згоду з неабходнасцю ўнясення змяненняў у Канституцию Республікі Білорусь, якія прадугледжвалі магчимасць датерміновага спинення паўнамоцтваў Вярхоўнага Савета Презідентам Республікі Білорусь у випадкі сістематичнага або грубага парушення Канституциі, прагаласавала 77,7% гра-мадзян, приняўших удзел у галасаванні. Презідент атримаў падтримку большасці білоруського насельніцтва на далейшае правядзенне пачатай унутранай и знешняй палітикі.

28 травня адбиўся другі тур вибараў у Вярхоўни Савета. Паслися двох тураў галасавання було Абрау 119 депутатаў, галоўним чинам, у сельскіх акругах. У адпаведнасці з Канституцияй Рес-публікі Білорусь парламент, Які налічваў 260 депутатаў, міг пачаць роботу плиг ўкамплектаванні 2/3 депутацкіх месцаў.

У червені 1995 р Презідент падпісаў указ аб Нова дзяржаўнай сімволіци. Існуючи Вярхоўни Савета биў признани нелігітимним. Ен НЕ меў права примаць Нови закони. Паўнамоцтви парламенту папяредняга склікання скончиліся з МоМА-ту абвяшчення нових вибараў.

На двох турах дапаўняльних вибараў, якія адбиліся 29 Ліста-пада и 10 снігових 1995 року, було Абрау 79 депутатаў, у большасці беспартийних. У новим парламенце депутати, якія на-зивалі сябе незалежнимі, мелі 96 мандатаў. На першай сесіі 60 Незалежності депутатаў стварилі фракцию "згода" для Падт-римкі Презідента. Обрані Старшинёй Вярхоўнага Савета С. Шарецкі, як и пераважная большасць парламенту, пагаджа-ліся з асноўним напрамкам палітикі Презідента, накіраваним на аднаўленне сувязяў з республікамі билога Савецкага САЮЗ. Аднако канфлікт паміж парламентам и Презідентам нарастаў з шкірним місяців. Сярод часткі депутатаў думка аб адкліканні

У метах забеспячення палітичнай и еканамічнай самастойнасці Республікі ў верасні 1991 р Вярхоўни Савета приняў пастанову "Аб митнай службі Республікі Білорусь". Білоруський ўпраўленне дзяржаўнага митнага кантролю СРСР було пераўтворана ў Дзяржаўни Митній камітет Республікі Білорусь. У яго падпарадкаванне перайшлі митния органи, якія размяшчаліся на териториі Республікі.

Важиим КРОК на шляху ўмацавання сувереннасці Беларусі з'явілася стваренне ўласнага війська на Аснова приняцця Вігор-хоўним Савета Республікі Білорусь у верасні 1991 р адпаведнай пастанови. У сакавіку 1992 р пача дзейнічаць Міністерства абарони Республікі Білорусь. Пастанова Савета Міністраў пекло 6 травня 1992 р паклала пачатак непасреднаму стваренню ўласних узброєні СІЛ. Беларуская ваенная акруга була скасавана. Усе яе часці и падраздзяленні, а таксамо часці центральнага падпарадкавання, якія НЕ ўваходзілі ў склад стратегічних СІЛ СНД, перайшлі ў падпарадкаванне Міністерства абарони Республікі. Распрацаваная ў лістападзе 1992 р ваенная дактрина зиходзіла з неабходнасці Биць бяз'ядзернай, нейтральнай дзяржавай. У тій годину большасць каманднага саставу білоруський арміі, якая налічвала 130 тис. Ваеннаслужачих, складалі расія-ні. 13 тис. Білоруських афіцераў, што праходзілі службу на териториі Расіі и інших колишніх савецкіх республік, заявілі аб сваім жаданні служиць у беларускім нациянальним війську. Принятая праграма реарганізациі ўзброених СІЛ прадугледжвала скараченне колькасці салдат та 60 тис.

Билі приняти заходи па ўзмацненню кантралюючих функції дзяржави.У адпаведнасці з принятим у сакавіку 1992 р Вярхоўним Савета Законами "Аб Кантрольнай палаці Республікі Білорусь" галоўнимі функциямі створанай палати з'яўляліся кантроль за викананнем законаў Республікі Білорусь, пастаноў Вярхоўнага Савета и адпаведних ім інших актаў, якія регулююць узаемаадносіни дзяржаўних, приват-них и гаспадарчих органаў.

Ва ўмацаванні дзяржаўнага ладу Республікі Білорусь важнае значенне крейди випрацоўка и приняцце Канституциі.Падрихтоўка законапраекта аб дзяржаўним ладзе Беларусі було даручана Канституцийнай камісіі, старшинёй якой з кастричніка 1992 р биў Абрау С. Шушкевіч. У Вярхоўним Савеце разгареўся канфлікт паміж апазіцияй, узначальваемай депутатамі БНФ, и большасцю депутатаў, якія падтримлівалі Прем'ер-міністра В. Кебіча па вання презідентства. Апазіция намагались мінімізаваць значенне кіраўніка дзяржави. На іх мнение палітичная традиция Беларусі патрабавала парламенцкага кіравання. Апазіция прапанавала, каб презідент вибіраўся Вярхоўним Савета. Праўрадавая большасць імкну-лася та вариянта Канституциі, у якой будучи презідент надзя-ляўся правамі поўнага кантролю за виканаўчай уладай.

На працягу 1992-1994 рр. Вярхоўни Савета стаў аренай жорсткай фракцийнай палітичнай барацьби па абвостраних праблєми еканамічнага жицця, визначення палітичнага ста-туса дзяржави, будучага дагавора з Расіяй. Презіденцкія вибари, призначания на червень 1994 р примушалі розния палітичния лагери та ўзмоцненай палітичнай актиўнасці. У гета сітуациі ўзрастаў палітични рейтинг А. Лукашенкі, та-гачаснага старшині парламенцкай камісіі па барацьбе з карупцияй. Ен абвінаваціў С. Шушкевіча и некалькіх звязані з ім чиноўнікаў у раскраданні дзяржаўнай маёмасці. 26 студзеня 1994 р депутати Вярхоўнага Савета (209 галасоў за І 39 супраць) адклікалі С. Шушкевіча з займаемай Пасадена. Старшинёй Вярхоўнага Савета некалькі дзён пазней стаў М.І. Гриб, Які фарсіраваў працес приняцця канституциі.

15 сакавіка 1994 р Вярхоўни Савета Республікі приняў нову Канституцию - Асноўни закон Республікі Білорусь. Паводле Канституциі Білорусь з'яўляецца унітарнай демак-ратичнай сацияльнай дзяржавай, якая валодае вяршенствам и паўнатой залагодить на свае териториі. У республіци ўводзіла-ся презіденцкая форма кіравання. На ЧАРЗ зграя пробування абранне презідента.

Кандидатамі на Пасадена презідента билі вилучани 6 чала-століття: А. Дубко, В. Кебіч, А. Лукашенка, В. Новікаў, 3. Пазняк, С. Шушкевіч.

Пераможцам першага туру вибараў 19 червеня стаў А. Лукашенка, Які набраў 45% галасоў. В. Кебіча, хаця ен и вийшаў у другі тур, падтримала толькі 17,4% вибаршчикаў. Кандидати апазіциі 3. Пазняк и С. Шушкевіч атрималі 13% и адпаведна 10% галасоў. В. Новікаў атримаў 5% галасоў. У Наступний тури вибараў 10 ліпеня амаль 80% вибаршчикаў дерло презідентам Беларусі абралі А. Лукашенку. Насельніцтва Беларусі виявив за грамадскую справядлівасць, радикальния Редагувати, якія ў Ходзе вибарчай кампаніі абяцаў будучи презідент.

3 Мета забеспячення ефектиўнасці дзяржаўнай палітикі було праведзена рефармаванне сістеми виканаўчай залагодить. У пачатку 1995 р стварилася падпарадкаваная презіденту сквазная вертикальная структура, якая ўключала виканаўчия и распарадчия органи як у центри, так и на месцев, т. Зв. "Вертикаль" - строга централізаваная сістема дзяржаўнага кіравання.

Аднако пераможаная на презіденцкіх вибарах апазіция НЕ адмовілася пекло барацьби за дзяржаўную ўладу. Реванш яна меркавала ўзяць на парламенцкіх вибарах у маі 1995 року. У гетих метах у лістападзе 1994 р биў арганізавани вибарчи блок апазіцийних партії, у Які, Акрам БНФ, увайшлі БСДГ АДПБ, НДПБ и БСП.

Разам з вибарамі ў Вярхоўни Савета, призначанимі на 14 травня 1995 р у метах вирашення некатор спречних питанняў, што ставіла палітичная апазіция и якія мелі принциповае значенне для ўзаемнай дамоўленасці ў грамадстве, у адпаведнасці з перадвибарнай платформай презідента биў праведзени республіканскі референдум. 14 травня абраних було толькі 18 депутатаў, хаця ў галасаванні ўдзельнічалі 64,7% вибаршчикаў. Депутацкі мандат присвойваўся толькі критим кандидатам, якія ў аднамандатних акругах набралі вище названих 50% галасоў плиг болин чим 50-працентнай присутнасці вибаршчикаў. Паколькі за шкірних мандат змагає некалькі, а ў некатор акругах Надав больш дзесяці кандидатаў, вилученне пераможца аказалася складанай справай. Затое референдум, на Які було винесено 4 питанні, завяршиўся вялікай перамогай Презідента. За адабренне пробування аб наданні рускай мове роўнага статусу з білоруський прагаласавалі 83,3% приняўших удзел у галасаванні, за прапанову аб устанаўленні нових Дзяржаўнага сцяга и Дзяржаўнага герба Республікі Білорусь - 75,1%. Дзеянні Презідента, накіравания на еканамічную інтеграцию з Расійскай Федерацияй, адобрилі 83,3%. Згоду з неабходнасцю ўнясення змяненняў у Канституцию Республікі Білорусь, якія прадугледжвалі магчимасць датерміновага спинення паўнамоцтваў Вярхоўнага Савета Презідентам Республікі Білорусь у випадкі сістематичнага або грубага парушення Канституциі, прагаласавала 77,7% гра-мадзян, приняўших удзел у галасаванні. Презідент атримаў падтримку большасці білоруського насельніцтва на далейшае правядзенне пачатай унутранай и знешняй палітикі.

28 травня адбиўся другі тур вибараў у Вярхоўни Савета. Паслися двох тураў галасавання було Абрау 119 депутатаў, галоўним чинам, у сельскіх акругах. У адпаведнасці з Канституцияй Рес-публікі Білорусь парламент, Які налічваў 260 депутатаў, міг пачаць роботу плиг ўкамплектаванні 2/3 депутацкіх месцаў.

У червені 1995 р Презідент падпісаў указ аб Нова дзяржаўнай сімволіци. Існуючи Вярхоўни Савета биў признани нелігітимним. Ен НЕ меў права примаць Нови закони. Паўнамоцтви парламенту папяредняга склікання скончиліся з моманту абвяшчення нових вибараў.

На двох турах дапаўняльних вибараў, якія адбиліся 29 Лістапада и 10 снігових 1995 року, було Абрау 79 депутатаў, у большасці беспартийних. У новим парламенце депутати, якія називалі сябе незалежнимі, мелі 96 мандатаў. На першай сесіі 60 Незалежності депутатаў стварилі фракцию "згода" для падтримкі Презідента. Обрані Старшинёй Вярхоўнага Савета С. Шарецкі, як и пераважная большасць парламенту, пагаджаліся з асноўним напрамкам палітикі Презідента, накіраваним на аднаўленне сувязяў з республікамі билога Савецкага Саю через. Аднако канфлікт паміж парламентам и Презідентам нарастаў з шкірним місяців. Сярод часткі депутатаў думка аб адкліканні Презідента, хаця и виразна НЕ фармулявалася, знаходзіла ўсё больш прихільнікаў.

Так бунту супраць Презідента заахвочвалі депутатаў деманстрациі, што мслі месца Вясна 1996 р арганізавания апазіцияй.

Презідент А. Лукашенка и Урад Республікі Білорусь визначилі палітични курс, накіравани на стваренне сацияльна ариентаванай еканомікі, забеспяченне палітичнай стабільнасці и Згоди ў грамадстве, паглибленне інтеграциі з Расіяй и іншимі дзяржавамі СНД, шматвектарнасць знешняй палітикі РЕМ-публікі, павишенне дабрабиту народу, развіццё навукі, адукациі и культури. У червені 1996 р Презідент забрав у Вярхоўни Савета прапанову аб референдуме наконт змен у Канституциі -перанясенні нациянальнага свята з 27 ліпеня (Дзень абвяшчення суверенітету ў 1990 г.) на 3 ліпеня (Дзень визвалення Мінска Чирвонай Арміяй у 1944р.), Свабоднага абароту зямлі , адмени смяротнага пакарану, аб реарганізациі парламенту, терміне паўнамоцтваў Кіраўніка дзяржави.

Ва ўмовах абвостранай канфрактациі ў грамадстве, спробуй апазіциі сарваць референдум, а таксамо няўдалай Спроба правесці Вярхоўним Савета 20 Лістапада працедуру імпічменту презіденту адбиўся 24 Лістапада 1996 р другі республіканскі референдум. 3 7,4 млн. Чалавек, якія мелі права ўдзельнічаць у референдуме, галасавалі каля 6,2 млн. Чалавек, ЦІ 84,4%. За приняцце Канституциі Республікі Білорусь 1994 р са змя-неннямі и дапаўненнямі (нова редакция Канституциі Республікі Білорусь), прагаласавалі каля 5,2 млн. Чалавек, ЦІ 70,45% грамадзян, яких віднесло у спіси для галасавання. Пака-зальний, што за приняцце Канституциі Республікі Білорусь 1994 р са змяненнямі и дапаўненнямі, прапанаванимі депу-тацкімі фракциямі камуністаў и аграрияў, прагаласавалі толькі 582 тис. Чалавек, ЦІ 7,93%. Яшче велика колькасць удзелийкаў галасавання - 88,18% (5,5 млн. Чалавек) виказа-ліся за перанясенне Дня незалежнасці Республікі Білорусь з 27 ліпеня на 3 ліпеня. Грамадзяне Беларусі таксамо виказалі-ся супраць свабоднага, без абмежаванняў куплі и продаж зямлі (5,2 млн. Чалавек, ЦІ 82,88%) и адмени смяротнай кари ў Республіци Білорусь (каля 5 млн. Чалавек, ЦІ 80,44%). Як Бач-на, палітичная апазіция пацярпела сакрушальнае параженне.

У адпаведнасці з Нова редакцияй Канституциі Республікі Білорусь замести аднапалатнага Вярхоўнага Савета з 260 депутатамі биў сфарміравани двопалатний парламент -Нациянальни сход, Які з гетага годині складаецца з Палати прадстаўнікоў (110 депутатаў: вибіраюцца насельніцтвам) и Савета Республікі (па 8 чалавек вибіраюцца пекло кожнай вобласці и м Мінска и 8 чалавек призначаюцца презідентам). Канституцийни суд адмяніў палі ранейшия пастанови, приз-наў, што референдум биў праведзени ў адпаведнасці з Канституцияй.

Паводле Нова редакциі Канституциі Презідент з'яўляецца кіраўніком дзяржави, гарантів Канституциі, правоў и Свабода чалавека и грамадзяніна. Кіраўніком виканаўчай залагодить з'яўляецца Прем'ер-міністр Урада, паширани праві и паўнамоцтви Савета Міністраў, Редагувати парадак призначення асобі на некатория дзяржаўния Пасадена и визваленне гетих асобі пекло Пасад у адпаведнасці з Канституцияй и зам-надаўствам.

Дзяржави Заходняй Еўропи НЕ призналі ні винікаў референдуму, ні створанага Нациянальнага відразу. Доўгі годину адзіним легальним прадстаўніцтвам Беларусі яни лічилі Вярхоўни Савета, колькасць депутатаў апошняга пастаянна скарачалася (першапачаткова 85 чалавек).

У Беларусі апазіция НЕ крейди реальнага ўпливу на сітуацию ў республіци. Сведчаннем падтримкі ўрадавага курсу з'явіліся Нови вибари Презідента, якія адбиліся 9 верасня 2001 р Яни зноў принеслі ўнушальную перамогу А. Лукашенку. Ен атримаў 75,65% галасоў вибаршчикаў, у тій годину, калі галоўни са-пернік У. Ганчарик атримаў 15,65%, С. Гайдукевіч - 2,48% галасоў удзельнікаў вибараў. Палі Галаси ў падтримку кандида-таў у презіденти аддалі 83,86% вибаршчикаў, 2,2% билі признани несапраўднимі. Палітичная апазіция ў чаргови годину пацярпела параженне.

літаратура

1. Кохановскій А.Г. и Яновскій О.А. \\ Гісторія Беларусі. Навчальний інформ. Пособіе \\ Мн., 2001..

2. Касцюк М.П. \\ Нариси па гісториі Беларусі: У 2 ч. \ Мн., Білорусь, 1994-1995.

3. Гістория Беларусі. У 2 ч. Ч. 2. / Пад Ред. Я.К. Новіка. Мн., 2006.

4. Гістория Беларусі. У 2 ч. Ч.2. XIX - XX стст: Курс лекцій / П.І. Бригадзін, У.Ф. Ладисеў и інш. Мн., 2002.